Sinds een week staan ze me iedere dag al fonkelend voor de deur van ons kantoor op te wachten: de twee spiksplinternieuwe Veloretti fietsen. Dit zijn dé fietsen waarmee we dit keer de barre oversteek van Yerseke naar Almelo gaan maken om de eerste Zeeuwse mosselen naar Twente te brengen. Voor de derde keer mag ik mee in deze uitdaging, samen met een paar collega’s en relaties van het Theaterhotel. Het zijn fijne fietsen – dat weet ik door eerdere ervaringen – maar desondanks staan de fietsen voor mij vooral voor afzien, want dat zullen we zeker.

Op de skelter voor de eerste Mosselparty

De eerste keer maakten we de overtocht op een skelter. Dat ging minder snel (ruim 22 uur), maar het was redelijk comfortabel door de stoelen. Het was een geweldige ervaring, waarmee we een mooi bedrag ophaalden voor de verbouwing van de kamers op de kinderafdeling van het Almelose ziekenhuis.

Warmste nacht van de eeuw

De rit voor de tweede Mosselparty was het een stuk heftiger. Niet alleen de flinke kilometers trappen, maar ook de hitte speelde ons zelfs in de nacht parten. De nacht die met haar 28 graden, later de boeken inging als ‘warmste nacht van de eeuw’. Om nog maar te zwijgen van de momenten ná zonsopgang. Met een team van vijf fietsers bereikten we Almelo na 17,5 uur flink doorfietsen en keihard afzien. Wederom met een prachtig bedrag als resultaat, dat wij dit keer mochten verdelen over lokale goede doelen, die daar dankbaar gebruik van hebben gemaakt.

Terras vol sponsoren

De wetenschap waar je het voor doet, geeft voldoening en zorgt dat je – hoe dan ook – niet opgeeft. Maar ook het feit dat bij de finish, het terras van restaurant De Sociëteit, alle sponsoren vol spanning je op staan te wachten, is een fijn gegeven. Om daarna met z’n allen te genieten van die eerste Zeeuwse mosselen waar ons keukenteam hun kookkunsten op los hebben gelaten om ze tot een ware traktatie te maken.

Ziekte van Huntington

Ook dit jaar zal ons weer een feestelijke finish te wachten staan. Een vooruitzicht om op te verheugen, maar eerst moeten we 247,5 kilometers trotseren. Door weer en wind, hitte en regen en door dag en nacht: een helse reis van afzien en doorzetten, een tocht waar ik vol huivering naar uit kijk. Echter, het afzien en doorzetten is niets vergeleken bij het doel waar we ons dit jaar voor in het zweet werken. Een doel waarvoor we dit met liefde doen: de ziekte van Huntington. Een relatief onbekend, sterk erfelijke en helaas ongeneeslijke aandoening, die de hersenen aantast en uiteindelijk tot de dood leidt. Een ziekte waar geld hard voor nodig is om het onderzoek naar genezing te kunnen bewerkstelligen of het proces te vertragen. Of nog beter, de ziekte te kunnen uitbannen. Twee jonge Almeloërs die helaas door deze ziekte getroffen zijn, zijn het gezicht van de landelijke campagne om aandacht voor deze aandoening te krijgen.

Iedere dag wanneer ik langs de fietsen van de Almelose ondernemer Ferry Zonder denk ik aan dát doel: de ziekte van Huntington. En dan is dat afzien geen issue meer. Het afzien is ineens iets kleins, iets pietluttigs en domineert de trots dat wij dit voor mensen met deze ziekte iets kunnen en mogen doen.

Op naar Zeeland, op naar de mosselen, op naar de 247,5 kilometers, op naar de finish, op naar de Mosselparty, op naar een heel mooi bedrag, maar hopelijk vooral op naar uitbanning van deze vreselijke ziekte van Huntington.